7 juli 2025
Een interviewreeks met 10 verhalen van collega’s/partners die betrokken zijn bij 10 jaar Fryslân Werkt. Vanuit het verleden, heden en toekomst kijken we naar de kansen om samen aan de slag te gaan!
Sinds april 2015 werken we met een groot aantal partners samen in arbeidsmarktregio Fryslân. Als Fryslân Werkt zijn we samen aan de slag om werkzoekenden en werkgevers te ondersteunen en om iedereen een passende plek te geven op de arbeidsmarkt. In de afgelopen 10 jaar is er veel bereikt en is de samenwerking stevig gegroeid. Nu breekt een nieuwe fase aan: op 9 oktober 2025 openen we Werkcentrum Fryslân, als onderdeel van de landelijke hervorming arbeidsmarktinfrastructuur. Inwoners en werkgevers kunnen hier terecht voor al hun vragen over werk. Daarnaast blijft Fryslân Werkt bestaan als samenwerkingsverband.
In deze interviewreeks lees je 10 verhalen van collega’s/partners die betrokken zijn bij Fryslân Werkt. Soms al vanaf het eerste uur en anderen zijn onderweg aangesloten. De grote gemene deler is dat ze allemaal stappen zetten en blijven werken aan een toekomstbestendige samenwerking. Vanuit het verleden, heden en toekomst kijken we naar de kansen om samen aan de slag te gaan!
In 2015 vormde de invoering van de Participatiewet het startschot voor de oprichting van Fryslân Werkt, een samenwerkingsverband met als doel: meer mensen met een arbeidsbeperking naar regulier werk leiden. Kim Reemer, toen beleidsmedewerker bij de gemeente Súdwest-Fryslân, was er vanaf het eerste moment bij. “We kwamen met beleidsmedewerkers uit de hele regio samen in Leeuwarden om de zogeheten ‘contourennotitie’ op te stellen,” vertelt hij. “Dat was echt de blauwdruk: we bepaalden waar we wel en niet op gingen samenwerken en hoe we dat moesten inrichten. En ik had daar heel veel energie op.”
Vanuit die bevlogenheid stapte Kim al snel over naar de gemeente Leeuwarden om samen met kwartiermaker Evert Bossema de opbouw van Fryslân Werkt vorm te geven. “Onze taak was: overleggen organiseren op álle niveaus: bestuur, beleid, management, uitvoering. We trokken de hele regio door om overal verbindingen te leggen – letterlijk van tafel naar tafel.” Alles wat daar besproken werd, vertaalden zij naar beleid en stukken voor bestuurders.
Elke start kent zijn hobbels, ook die van Fryslân Werkt. “Het was, zeker in het begin, echt zoeken en hard werken,” zegt Kim. “Iedere partij had z’n eigen opdracht, doelen en werkwijze. Vakbonden en werkgevers moesten wennen aan samenwerking buiten de traditionele cao-rollen. En UWV, als centraal aangestuurde organisatie, moest eerst mandaat regelen richting de regio’s om samen te kunnen optrekken met gemeenten.”
Ook gemeenten en werkgevers moesten aan de bak. “Werkgevers wilden graag, maar waren soms nog te afwachtend. Het is niet genoeg om alleen een werkplek te bieden. Mensen hebben begeleiding nodig, dat vraagt tijd en flexibiliteit. En aan onze kant moesten we de voorwaarden goed regelen: loonkostensubsidies, coaching, ziektekostenvoorzieningen – dat bestond nog niet. Dat moesten we echt keihard inregelen.”
Wat de partijen bond, was de landelijke Banenafspraak: 125.000 extra banen voor 2025 voor mensen met een arbeidsbeperking . Die duidelijke opdracht gaf richting. In de kwetsbare opstartfase was één figuur cruciaal: Andries Ekhart, toenmalig wethouder van Leeuwarden en voorzitter van het bestuurlijk overleg. “Hij hield met humor én visie de hele club bij elkaar. Dat was echt een succesfactor.”
Tegenwoordig is Kim teammanager van Team Werk in Drachten. “Ondanks alle verschillen hebben we een samenwerkingscultuur opgebouwd waarin we elkaar echt iets gunnen,” zegt hij. “Ik geloof oprecht dat Fryslân Werkt één van de best georganiseerde arbeidsmarktregio’s van Nederland is.”
Als persoonlijke hoogtepunten noemt hij de contourennotitie – “de start van alles” – en het kerst-banenevenement van 2017. Een bezoeker die al tien jaar geen baan meer had en nooit op een bedrijfsfeestje kwam, had eindelijk weer het gevoel mee te tellen in de maatschappij. “Daar doe ik het voor.”
Het is nu 2025. Er zit een brede groep organisaties aan tafel die samen in staat zijn om ingewikkelde vraagstukken op de arbeidsmarkt aan te pakken. Dit is volgens Kim hét moment om samen een langetermijnvisie te formuleren. “Waar wil Fryslân over tien, twintig, dertig jaar staan? We weten dat we te maken krijgen met dubbele vergrijzing, een krimpende beroepsbevolking en personeelstekorten in zorg, ICT en bouw. Dan heb je de mensen in de uitkering en nieuwkomers hard nodig. Daar moet je langdurig in investeren.” Fryslân Werkt moet daarin het voortouw blijven nemen: “Inclusief ondernemen is geen luxe meer – het is een noodzaak voor de toekomst.”
Tekst: Richard van Breukelen